Publicacións populares

luns, 10 de novembro de 2014

PREGUNTA ABERTA - CARTA DE BRASILINO ALVAREZ A JUAN NOIA

Brasilino Álvares de mozo
"Querido Juan: Nuestro drama va a tener un final sangriento dentro de breves horas. Con serenidad esperamos el cumplimiento de la sentencia que nos condena a muerte, dictada por unos militares sin entrañas y acusados por unos guardeses malvados.

Sí, como esperamos, tú sobrevives a nuestra tragedia, y llega la hora, que no dudo cercana, de la venganza, no tengas corazón, hiere sin piedad, que no haya compasión para los causantes de nuestro sacrificio, porque tampoco la hubo para nosotros, inocentes de todo delito.

El calvario que hemos recorrido ha sido terrible: todas las vejaciones, todas las humillaciones nos fueron impuestas, tantas, que la muerte es para nosotros la liberación. Mis últimas palabras serán: ¡venganza!.

Adiós Juan, dichoso tú que podrás ser testigo del castigo que les espera a los Cándido Rodríguez, Luís Alonso, José Álvarez Novoa, Mariano Jiménez, Fernando Jiménez, Nicolás Linares, Arturo del Valle, Anselmo Fernández, José Sobrino, Juan Delgado (policía) y otros muchos que ya te enterarás.

Que no escape ni uno al castigo que merecen, por criminales sin corazón.

Vive muchos años y sed felices. ¡Viva la Libertad! ¡Viva el Frente Popular!

Brasilino Álvarez
Tuy, diciembre de 1936"



Extraida do increible arquivo de GALICIASUROESTE/ REPUBLICANOS do noso querido J. A. Uris Guisantes

Monumento aos fusilados na Alameda tudense.
Asi se despedía Brasilino Alvarez do seu camarada Juan Noia, o día antes de ser fusilado na Alameda de Tui por defender a liberdade e a democracia ante a golpe de estado militar que se deu en toda España. En Galicia non houbo guerra, como reflexa o documental Flores Tristes que acompaña a este post, pero si hay moitos puntos, onde acabaron os soños de moitos demócratas, aqueles que defendian as libertades frente ao fascismo. Lugares que parecen de fai moito tempo, pero que estan moi cerca. Luegares que quedaran na memoria colectiva, ao ser o recordo da pesadilla que sufriron moitas familias. Gran documento de X. L. Suarez que recolle ese lugares, e que recomendamos votar una ollada!

DOCUMENTAL O RIO DA MEMORIA; Xosé Luis Suarez, Setembro 2014
DOCUMENTAL FLORES TRISTES, Manuel Abad, 2008 



"AQUELA SOCIEDADE QUE ESQUECE O SEU PASADO ESTA CONDENADA A REPETILO"



ADXUNTAMOS TAMEN UNHA PREGUNTA ABERTA, na que todo o mundo pode dar a sua opinión.
Debate y participa con tu voto y tus argumentos:

1 comentario:

  1. Grazas a documentais como"Flores tristes" ou o "Memorial de Camposancos" temos a sorte de coñecer as historias acontecidas durante a guerra civil no pobo. Moitas non quedan mais que na memoria de todos aqueles que por desgracia tiveron que vivilo e guardarse cara dentro a sua opinión. È enton aquí cando falamos de desinformación, eso que esta tan á orde do día nestes momentos e que é algo moi corrosivo para a sociedade e mais ainda en temas como a guerra civil.

    Bárbara Domínguez


    *COMENTARIO TRASLADADO DENDE O ANTIGUO BLOG*

    ResponderEliminar